Матфейы Евангели - Евангелие от Матфея

26 Сæр

Глава 26

  Chapter 26

1  Йесо Йæ ныхас куы фæци, уæд Йæ ахуыргæнинæгтæн загъта:

2  «Сымах зонут: дыууæ боны фæстæ уыдзæни Куадзæн, æмæ Адæймаджы Фырт лæвæрд æрцæудзæни байтындзынмæ».

3  Уыцы рæстæг алчертæ æмæ адæмы хистæртæ æрæмбырд сты алчер Каиафæйы галуанмæ,

4  Æмæ рахастой Йесойы хинæй æрцахсыны æмæ Йæ амарыны уынаффæ.

5  Фæлæ дзырдтой: «Æрмæст бæрæгбоны нæ, науæд адæм сызмæнтдзысты».

1  Когда Иисус окончил все слова сии, то сказал ученикам Своим:

2  вы знаете, что через два дня будет Пасха, и Сын Человеческий предан будет на распятие.

3  Тогда собрались первосвященники и книжники и старейшины народа во двор первосвященника, по имени Каиафы,

4  и положили в совете взять Иисуса хитростью и убить;

5  но говорили: только не в праздник, чтобы не сделалось возмущения в народе.

The Plot to Kill Jesus

1  When Jesus had finished all these sayings, he said to his disciples, 

2  "You know that after two days the Passover is coming, and the Son of Man will be delivered up to be crucified."

3  Then the chief priests and the elders of the people gathered in the palace of the high priest, whose name was Caiaphas, 

4  and plotted together in order to arrest Jesus by stealth and kill him. 

5  But they said, "Not during the feast, lest there be an uproar among the people."

Йесойы байсæрстæуыди хæрздæфгæнæнæй

6  Йесо уыди Вифанийы, хъотырджын Симоны хæдзары.

7  Уым Æм æрбацыд иу сылгоймаг зынаргъ хæрздæфгæнæнæй дзаг дурынимæ, æмæ Йесо фынгыл куы бадт, уæд Ын хæрздæфгæнæн райдыдта Йæ сæрыл уадзын.

8  Йæ ахуыргæнинæгтæ уый куы федтой, уæд смæсты сты æмæ дзырдтой: «Цæмæн хъуыди уыйбæрц хардз кæнын?

9  Ацы хæрздæфгæнæнæн уыди стыр аргъыл ауæйгæнæн æмæ æхца мæгуыртæн раттæн».

10  Йесо уый бамбæрста æмæ сын загъта: «Цæмæн къæмдзæстыг кæнут сылгоймаджы? Уый Мын хорз хъуыддаг сарæзта.

11  Мæгуыртæ æдзух уæ фарсмæ сты, Æз та æдзух уемæ нæ уыдзынæн.

12  Ацы хæрздæфгæнæн Мæ буарыл кæй ауагъта, уымæй Мæ æрцæттæ кодта ныгæнынмæ.

13  Æцæг уын зæгъын: ацы фарны уац æппæт дунейы хъуыстгонд кæмдæриддæр уа, уым ацы сылгоймаджы æрымысынæн загъдæуыдзæн, цы сарæзта, уый тыххæй».

Помазание благовонием

6  Когда же Иисус был в Вифании, в доме Симона прокаженного,

7  приступила к Нему женщина с алавастровым сосудом мира драгоценного и возливала Ему возлежащему на голову.

8  Увидев это, ученики Его вознегодовали и говорили: к чему такая трата?

9  Ибо можно было бы продать это миро за большую цену и дать нищим.

10  Но Иисус, уразумев сие, сказал им: что смущаете женщину? она доброе дело сделала для Меня:

11  ибо нищих всегда имеете с собою, а Меня не всегда имеете;

12  возлив миро сие на тело Мое, она приготовила Меня к погребению;

13  истинно говорю вам: где ни будет проповедано Евангелие сие в целом мире, сказано будет в память ее и о том, что она сделала.

Jesus Anointed at Bethany

6  Now when Jesus was at Bethany in the house of Simon the leper, 

7  a woman came up to him with an alabaster flask of very expensive ointment, and she poured it on his head as he reclined at table. 

8  And when the disciples saw it, they were indignant, saying, "Why this waste? 

9  For this could have been sold for a large sum and given to the poor." 

10  But Jesus, aware of this, said to them, "Why do you trouble the woman? For she has done a beautiful thing to me. 

11  For you always have the poor with you, but you will not always have me. 

12  In pouring this ointment on my body, she has done it to prepare me for burial. 

13  Truly, I say to you, wherever this gospel is proclaimed in the whole world, what she has done will also be told in memory of her."

Гадзрахат

14  Уæд дыууадæс ахуыргæнинагæй иу, Иудæ Искариот, ацыди алчертæм

15  Æмæ сын загъта: «Цы мын ратдзыстут, уæ къухы уын Æй куы бафтын кæнон, уæд?» Уыдон ын радтой дæс æмæ ссæдз æвзист æхцайы.

16  Æмæ уæдæй фæстæмæ Иудæ агуырдта Йесойы сын сæ къухтæм раттыны фадат.

Предательство

14  Тогда один из двенадцати, называемый Иуда Искариот, пошел к первосвященникам

15  и сказал: что вы дадите мне, и я вам предам Его? Они предложили ему тридцать сребренников;

16  и с того времени он искал удобного случая предать Его.

Judas to Betray Jesus

14  Then one of the twelve, whose name was Judas Iscariot, went to the chief priests 

15  and said, "What will you give me if I deliver him over to you?" And they paid him thirty pieces of silver. 

16  And from that moment he sought an opportunity to betray him.

Куадзæны æхсæвæр

17  Донгонд дзулты бæрæгбоны фыццаг бон Йесомæ бацыдысты Йæ ахуыргæнинæгтæ æмæ Йын загътой: «Куыд Дæ фæнды, кæм Дын æрæвæрæм Куадзæны фынг?»

18  Уый сын загъта: «Ацæут сахармæ, иу адæймагмæ, æмæ йын зæгъут: „Ахуыргæнæг зæгъы: Мæ рæстæг хæстæг у. Куадзæн Мæ ахуыргæнинæгтимæ дæ хæдзары бæрæг кæндзынæн"».

19  Ахуыргæнинæгтæ бакодтой, Йесо сын куыд загъта, афтæ, æмæ æрæвæрдтой Куадзæны фынг.

20  Куы баизæр, уæд Йесо æрбадти фынгыл Йæ дыууадæс ахуыргæнинагимæ.

21  Æмæ хæргæ куы кодтой, уæд Йесо загъта: «Æцæг уын зæгъын, уæ иу Мыл рацæудзæни гадзрахатæй».

22  Уыдон тынг æрæнкъард сты æмæ Йын радыгай райдыдтой дзурын: «Уый æз уыдзынæн, мыййаг, Хицау?»

23  Йесо сын загъта: «Цæхдоны Мемæ йæ къæбæр чи стылдта, уый Мыл рацæудзæни гадзрахатæй.

24  Æниу, Адæймаджы Фырт фæивгъуыйы, Сыгъдæг Фыст Дзы куыд зæгъы, афтæ. Фæлæ сар йæ сæр, Адæймаджы Фыртыл гадзрахатæй цы адæймаг рацæуа, уымæн. Уыцы адæймаг фæлтау куы нæ райгуырдаид, уæд ын хуыздæр уыдаид».

25  Уæд Йæ уæйгæнæг Иудæ дæр загъта: «Уый æз уыдзынæн, мыййаг, Равви?» Йесо йын дзуапп радта: «Дæхæдæг æй куы зæгъыс».

26  Хæргæ куы кодтой, уæд Йесо райста дзул, арфæ ракодта, асаста йæ, радта йæ ахуыргæнинæгтæн æмæ загъта: «Айсут æмæ хæрут – уый Мæ Буар у».

27  Стæй райста сæны кæхц, арфæ ракодта, радта сын æй æмæ загъта: «Уеппæт дæр дзы баназут, 

28  Уымæн æмæ уый Мæ Туг у – уымæй фидаргонд цæуы ног фидыд, æмæ акæлдзæни бирæтæн сæ тæригъæдтæ ныббарыны сæраппонд.

29  Зæгъын уын, нырæй фæстæмæ нал баназдзынæн ацы сæнæфсиры сæнæй; цалынмæ Мæ Фыды Паддзахады уемæ ног сæн баназон, уæдмæ».

30  Стæй азарыдысты арфæйы зарæг æмæ ацыдысты Елеоны хохмæ.

Пасхальная вечеря

17  В первый же день опресночный приступили ученики к Иисусу и сказали Ему: где велишь нам приготовить Тебе пасху?

18  Он сказал: пойдите в город к такому - то и скажите ему: Учитель говорит: время Мое близко; у тебя совершу пасху с учениками Моими.

19  Ученики сделали, как повелел им Иисус, и приготовили пасху.

20  Когда же настал вечер, Он возлег с двенадцатью учениками;

21  и когда они ели, сказал: истинно говорю вам, что один из вас предаст Меня.

22  Они весьма опечалились, и начали говорить Ему, каждый из них: не я ли, Господи?

23  Он же сказал в ответ: опустивший со Мною руку в блюдо, этот предаст Меня;

24  впрочем Сын Человеческий идет, как писано о Нем, но горе тому человеку, которым Сын Человеческий предается: лучше было бы этому человеку не родиться.

25  При сем и Иуда, предающий Его, сказал: не я ли, Равви? [Иисус] говорит ему: ты сказал.

26  И когда они ели, Иисус взял хлеб и, благословив, преломил и, раздавая ученикам, сказал: приимите, ядите: сие есть Тело Мое.

27  И, взяв чашу и благодарив, подал им и сказал: пейте из нее все,

28  ибо сие есть Кровь Моя Нового Завета, за многих изливаемая во оставление грехов.

29  Сказываю же вам, что отныне не буду пить от плода сего виноградного до того дня, когда буду пить с вами новое [вино] в Царстве Отца Моего.

30  И, воспев, пошли на гору Елеонскую.

The Passover with the Disciples

17  Now on the first day of Unleavened Bread the disciples came to Jesus, saying, "Where will you have us prepare for you to eat the Passover?" 

18  He said, "Go into the city to a certain man and say to him, 'The Teacher says, My time is at hand. I will keep the Passover at your house with my disciples.'" 

19  And the disciples did as Jesus had directed them, and they prepared the Passover.

20  When it was evening, he reclined at table with the twelve. 

21  And as they were eating, he said, "Truly, I say to you, one of you will betray me." 

22  And they were very sorrowful and began to say to him one after another, "Is it I, Lord?" 

23  He answered, "He who has dipped his hand in the dish with me will betray me. 

24  The Son of Man goes as it is written of him, but woe to that man by whom the Son of Man is betrayed! It would have been better for that man if he had not been born." 

25  Judas, who would betray him, answered, "Is it I, Rabbi?" He said to him, "You have said so."

Institution of the Lord's Supper

26  Now as they were eating, Jesus took bread, and after blessing it broke it and gave it to the disciples, and said, "Take, eat; this is my body." 

27  And he took a cup, and when he had given thanks he gave it to them, saying, "Drink of it, all of you, 

28  for this is my blood of the covenant, which is poured out for many for the forgiveness of sins. 

29  I tell you I will not drink again of this fruit of the vine until that day when I drink it new with you in my Father's kingdom."

30  And when they had sung a hymn, they went out to the Mount of Olives.

Йесо Петры тыххæй

31  Уæд сын Йесо загъта: «Ахсæв Мæ уеппæт дæр ныууадздзыстут, уымæн æмæ Сыгъдæг Фыст зæгъы: „Амардзынæн фыййауы, æмæ ныххæлиу уыдзæни фысты дзуг".

32  Фæлæ Мæ райгасы фæстæ уæ разæй ацæудзынæн Галилеймæ».

33  Петр афта бакодта: «Сеппæт дæр Дæ куы ныууадзой, уæддæр Дæ æз никуы ныууадздзынæн».

34  Йесо йын загъта: «Æцæг дын зæгъын, ахсæв уасæг нæма ныууасдзæн, афтæ Мыл æртæ хатты атигъ кæндзынæ дæхи».

35  Петр Ын загъта: «Демæ мæ амæлын куы бахъæуа, уæддæр Дыл мæхи нæ атигъ кæндзынæн». Афтæ дзырдтой иннæ ахуыргæнинæгтæ дæр.

Иисус предсказывает отречение Петра

31  Тогда говорит им Иисус: все вы соблазнитесь о Мне в эту ночь, ибо написано: поражу пастыря, и рассеются овцы стада;

32  по воскресении же Моем предварю вас в Галилее.

33  Петр сказал Ему в ответ: если и все соблазнятся о Тебе, я никогда не соблазнюсь.

34  Иисус сказал ему: истинно говорю тебе, что в эту ночь, прежде нежели пропоет петух, трижды отречешься от Меня.

35  Говорит Ему Петр: хотя бы надлежало мне и умереть с Тобою, не отрекусь от Тебя. Подобное говорили и все ученики.

Jesus Foretells Peter's Denial

31  Then Jesus said to them, "You will all fall away because of me this night. For it is written, 'I will strike the shepherd, and the sheep of the flock will be scattered.' 

32  But after I am raised up, I will go before you to Galilee." 

33  Peter answered him, "Though they all fall away because of you, I will never fall away." 

34  Jesus said to him, "Truly, I tell you, this very night, before the rooster crows, you will deny me three times." 

35  Peter said to him, "Even if I must die with you, I will not deny you!" And all the disciples said the same.

Йесо кувы Гефсиманийы

36  Уый фæстæ Йесо ахуыргæнинæгтимæ æрцыди, Гефсимани чи хуыйны, уыцы бынатмæ, æмæ сын загъта: «Цалынмæ ацæуон æмæ бакувон, уæдмæ уал ам абадут».

37  Йемæ ахуыдта Петры, стæй Зеведейы дыууæ фырты, æмæ райдыдта хъынцъым æмæ æрхæндæг кæнын.

38  Æмæ сын загъта: «Мæ уд мæлæтон хъынцъым кæны; фæлæуут ам Мæ фарсмæ, ма-иу бафынæй ут».

39  Иучысыл æддæдæр рацыд, зæххыл дæлгоммæ æрхауд æмæ куывта: «Мæ Фыд, кæд гæнæн ис, уæд Мæ ацы хъизæмæртты кæхцæй бахиз. Æниу, Мæн куыд фæнды, афтæ нæ, фæлæ Дæу куыд фæнды, афтæ фæуæд».

40  Йесо бацыд Йæ ахуыргæнинæгтæм, æмæ сæ фынæйæ куы баййæфта, уæд Петрæн загъта: «Ау, æнæ фынæйæ иу сахат Мемæ нæ бафæрæзтат?

41  Ма ныффынæй ут æмæ кувут, цæмæй фæлварæны ма бахауат. Уд цæрдæг у, буар та – æдых».

42  Ногæй та фæхибар æмæ куывта: «Мæ Фыд, кæд Мын ацы хъизæмæртты кæхцæн æнæ баназгæ нæй, уæд Дæу куыд фæнды, афтæ фæуæд».

43  Бацыди сæм æмæ та сæ баййæфта фынæйæ, уымæн æмæ сæ цæстытæ æруæззау сты.

44  Æмæ та сæ ныууагъта, фæхибар æмæ бакуывта æртыккаг хатт, уымæй размæ куыд куывта, афтæ.

45  Уæд бацыд Йæ ахуыргæнинæгтæм æмæ сын загъта: «Ныр дæр ма фынæй кæнут æмæ уæ фæллад уадзут? Мæнæ æрцыди рæстæг, æмæ Адæймаджы Фырт лæвæрд цæуы тæригъæдджынты къухтæм.

46  Сыстут æмæ цæуæм. Мæнæ æрбаввахс и Мæ уæйгæнæг».

Иисус молится в Гефсимании

36  Потом приходит с ними Иисус на место, называемое Гефсимания, и говорит ученикам: посидите тут, пока Я пойду, помолюсь там.

37  И, взяв с Собою Петра и обоих сыновей Зеведеевых, начал скорбеть и тосковать.

38  Тогда говорит им Иисус: душа Моя скорбит смертельно; побудьте здесь и бодрствуйте со Мною.

39  И, отойдя немного, пал на лице Свое, молился и говорил: Отче Мой! если возможно, да минует Меня чаша сия; впрочем не как Я хочу, но как Ты.

40  И приходит к ученикам и находит их спящими, и говорит Петру: так ли не могли вы один час бодрствовать со Мною?

41  бодрствуйте и молитесь, чтобы не впасть в искушение: дух бодр, плоть же немощна.

42  Еще, отойдя в другой раз, молился, говоря: Отче Мой! если не может чаша сия миновать Меня, чтобы Мне не пить ее, да будет воля Твоя.

43  И, придя, находит их опять спящими, ибо у них глаза отяжелели.

44  И, оставив их, отошел опять и помолился в третий раз, сказав то же слово.

45  Тогда приходит к ученикам Своим и говорит им: вы всё еще спите и почиваете? вот, приблизился час, и Сын Человеческий предается в руки грешников;

46  встаньте, пойдем: вот, приблизился предающий Меня.

Jesus Prays in Gethsemane

36  Then Jesus went with them to a place called Gethsemane, and he said to his disciples, "Sit here, while I go over there and pray." 

37  And taking with him Peter and the two sons of Zebedee, he began to be sorrowful and troubled. 

38  Then he said to them, "My soul is very sorrowful, even to death; remain here, and watch with me." 

39  And going a little farther he fell on his face and prayed, saying, "My Father, if it be possible, let this cup pass from me; nevertheless, not as I will, but as you will." 

40  And he came to the disciples and found them sleeping. And he said to Peter, "So, could you not watch with me one hour? 

41  Watch and pray that you may not enter into temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak." 

42  Again, for the second time, he went away and prayed, "My Father, if this cannot pass unless I drink it, your will be done." 

43  And again he came and found them sleeping, for their eyes were heavy. 

44  So, leaving them again, he went away and prayed for the third time, saying the same words again. 

45  Then he came to the disciples and said to them, "Sleep and take your rest later on. See, the hour is at hand, and the Son of Man is betrayed into the hands of sinners. 

46  Rise, let us be going; see, my betrayer is at hand."

Йесойы æрцахстой

47  Йесо Йæ ныхас нæма фæци, афтæ æрбацыд Иудæ, дыууадæс ахуыргæнинагæй иу. Алчертæ æмæ йын адæмы хистæртæ йемæ рарвыстой бирæ адæм кæрдтæ æмæ хъилтимæ.

48  Йесойы уæйгæнæг сын радта ахæм нысан: «Кæмæн аба кæнон, Уый у, æмæ Йæ æрцахсут».

49  Æмæ уайтæккæ бацыд Йесомæ æмæ Йын загъта: «Дзæбæх у, Равви!» Æмæ Йын аба кодта.

50  Йесо йын загъта: «Хæлар, цæй тыххæй æрбацыдтæ?» Уæд бацыдысты Йесомæ, фæлæбурдтой Йæм æмæ Йæ æрцахстой.

51  Йесоимæ чи уыд, уыдонæй иу фелвæста йæ кард, ныццавта дзы алчеры цагъары æмæ йын йæ хъус ахауын кодта.

52  Уæд ын Йесо загъта: «Нывæр дæ кард йæ кæрддзæмы, уымæн æмæ кард чи сиса, уыдон сеппæт дæр кардæй бабын уыдзысты.

53  Æви афтæ æнхъæл дæ, æмæ ныртæккæ Мæ Фыдæй куы ракурин, уæд Мын Уый дыууадæс легионæй фылдæр зæдтæ нæ рарвитид?

54  Уæдæ куыд сæххæст уыдзæн, æппæт уыдæтты æрцыды тыххæй Сыгъдæг Фыст цы зæгъы, уый?»

55  Уæд Йесо адæмæн загъта: «Цыма абырæджы ахсут, уыйау Ме 'рцахсынмæ кæрдтæ æмæ хъилтимæ куы рацыдыстут. Æз æрвылбон Кувæндоны [уемæ] бадтæн, ахуыр кодтон адæмы, æмæ Мæ нæ ахстат.

56  Æппæт уыдæттæ та уымæн цæуынц, цæмæй сæххæст уа, пехуымпартæ цы ныффыстой, уый». Уæд Æй ахуыргæнинæгтæ сеппæт дæр ныууагътой æмæ фæлыгъдысты.

Иисуса схватили

47  И, когда еще говорил Он, вот Иуда, один из двенадцати, пришел, и с ним множество народа с мечами и кольями, от первосвященников и старейшин народных.

48  Предающий же Его дал им знак, сказав: Кого я поцелую, Тот и есть, возьмите Его.

49  И, тотчас подойдя к Иисусу, сказал: радуйся, Равви! И поцеловал Его.

50  Иисус же сказал ему: друг, для чего ты пришел? Тогда подошли и возложили руки на Иисуса, и взяли Его.

51  И вот, один из бывших с Иисусом, простерши руку, извлек меч свой и, ударив раба первосвященникова, отсек ему ухо.

52  Тогда говорит ему Иисус: возврати меч твой в его место, ибо все, взявшие меч, мечом погибнут;

53  или думаешь, что Я не могу теперь умолить Отца Моего, и Он представит Мне более, нежели двенадцать легионов Ангелов?

54  как же сбудутся Писания, что так должно быть?

55  В тот час сказал Иисус народу: как будто на разбойника вышли вы с мечами и кольями взять Меня; каждый день с вами сидел Я, уча в храме, и вы не брали Меня.

56  Сие же всё было, да сбудутся писания пророков. Тогда все ученики, оставив Его, бежали.

Betrayal and Arrest of Jesus

47  While he was still speaking, Judas came, one of the twelve, and with him a great crowd with swords and clubs, from the chief priests and the elders of the people. 

48  Now the betrayer had given them a sign, saying, "The one I will kiss is the man; seize him." 

49  And he came up to Jesus at once and said, "Greetings, Rabbi!" And he kissed him. 

50  Jesus said to him, "Friend, do what you came to do." Then they came up and laid hands on Jesus and seized him. 

51  And behold, one of those who were with Jesus stretched out his hand and drew his sword and struck the servant of the high priest and cut off his ear. 

52  Then Jesus said to him, "Put your sword back into its place. For all who take the sword will perish by the sword. 

53  Do you think that I cannot appeal to my Father, and he will at once send me more than twelve legions of angels? 

54  But how then should the Scriptures be fulfilled, that it must be so?" 

55  At that hour Jesus said to the crowds, "Have you come out as against a robber, with swords and clubs to capture me? Day after day I sat in the temple teaching, and you did not seize me. 

56  But all this has taken place that the Scriptures of the prophets might be fulfilled." Then all the disciples left him and fled.

Йесо – синедрионы

57  Йесойы чи æрцахста, уыдон Æй акодтой алчер Каиафæмæ. Уым æрæмбырд сты динамонджытæ æмæ адæмы хистæртæ.

58  Петр дæрддзæф цыди Йæ фæдыл æмæ бацыд алчеры кæртмæ. Уым æрбадти хъахъхъæнджытимæ, цæмæй фена, хъуыддаг цæуыл ахицæн уыдзæн, уый.

59  Алчертæ æмæ æппæт синедрион Йесойы ныхмæ агуырдтой мæнг æвдисæйнæгтæ, цæмæй Йын рахæссой амарыны тæрхон,

60  Фæлæ не ссардтой, кæд бирæ мæнгæвдисæнтæ æрбацыд, уæддæр. Æппынфæстаг, æрбацыди дыууæ мæнгæвдисæны

61  Æмæ загътой: «Уый дзырдта: „Мæ бон у Хуыцауы Кувæндон фехалын æмæ йæ æртæ бонмæ саразын"».

62  Уæд алчер сыстад æмæ Йесойæн загъта: «Дæ ныхмæ Дын цы æвдисæнтæ хæссынц, уыдонæн ницы дзуапп дæттыс?»

63  Йесо ныхъхъус. Алчер Ын загъта: «Ард бахæр цардæгас Хуыцауы раз, раст нын кæй зæгъдзынæ, уый тыххæй: Ды дæ Чырысти, Хуыцауы Фырт?»

64  Йесо йын дзуапп радта: «Дæхæдæг æй куы зæгъыс. Фæлæ уын зæгъын: нырæй фæстæмæ Адæймаджы Фырты уындзыстут Æппæтхъомысы рахиз фарс бадгæ æмæ уæларвон æврæгътыл æрцæйцæугæ».

65  Уæд алчер арæмыгъта йæ дарæс æмæ загъта: «Хуыцауы рафаудта! Цæй æвдисæнтæ ма нæ хъæуы? Мæнæ уæхæдæг куы фехъуыстат, Хуыцауы куыд фауы, уый!

66  Цы хъуыды уæм ис?» Уыдон ын дзуапп радтой: «Зылын у, хъуамæ амæла».

67  Уæд Ын тутæ кодтой Йæ цæсгомыл, цавтой Йæ; Иннæтæ та Йæ дзæхстытæ кодтой

68  Æмæ Йын дзырдтой: «Чырысти, кæд пехуымпар дæ, уæд Дæ чи ныццавта, уый базон».

Иисус перед синедрионом

57  А взявшие Иисуса отвели Его к Каиафе первосвященнику, куда собрались книжники и старейшины.

58  Петр же следовал за Ним издали, до двора первосвященникова; и, войдя внутрь, сел со служителями, чтобы видеть конец.

59  Первосвященники и старейшины и весь синедрион искали лжесвидетельства против Иисуса, чтобы предать Его смерти,

60  и не находили; и, хотя много лжесвидетелей приходило, не нашли. Но наконец пришли два лжесвидетеля

61  и сказали: Он говорил: могу разрушить храм Божий и в три дня создать его.

62  И, встав, первосвященник сказал Ему: [что же] ничего не отвечаешь? что они против Тебя свидетельствуют?

63  Иисус молчал. И первосвященник сказал Ему: заклинаю Тебя Богом живым, скажи нам, Ты ли Христос, Сын Божий?

64  Иисус говорит ему: ты сказал; даже сказываю вам: отныне узрите Сына Человеческого, сидящего одесную силы и грядущего на облаках небесных.

65  Тогда первосвященник разодрал одежды свои и сказал: Он богохульствует! на что еще нам свидетелей? вот, теперь вы слышали богохульство Его!

66  как вам кажется? Они же сказали в ответ: повинен смерти.

67  Тогда плевали Ему в лице и заушали Его; другие же ударяли Его по ланитам

68  и говорили: прореки нам, Христос, кто ударил Тебя?

Jesus Before Caiaphas

57  Then those who had seized Jesus led him to Caiaphas the high priest, where the scribes and the elders had gathered. 

58  And Peter was following him at a distance, as far as the courtyard of the high priest, and going inside he sat with the guards to see the end. 

59  Now the chief priests and the whole Council were seeking false testimony against Jesus that they might put him to death, 

60  but they found none, though many false witnesses came forward. At last two came forward 

61  and said, "This man said, 'I am able to destroy the temple of God, and to rebuild it in three days.'" 

62  And the high priest stood up and said, "Have you no answer to make? What is it that these men testify against you?" 

63  But Jesus remained silent. And the high priest said to him, "I adjure you by the living God, tell us if you are the Christ, the Son of God." 

64  Jesus said to him, "You have said so. But I tell you, from now on you will see the Son of Man seated at the right hand of Power and coming on the clouds of heaven." 

65  Then the high priest tore his robes and said, "He has uttered blasphemy. What further witnesses do we need? You have now heard his blasphemy. 

66  What is your judgment?" They answered, "He deserves death." 

67  Then they spit in his face and struck him. And some slapped him, 

68  saying, "Prophesy to us, you Christ! Who is it that struck you?"

Петр йæхи атигъ кодта Йесойыл

69  Ныр Петр та кæрты бадт. Бацыд æм иу лæггадгæнæг сылгоймаг æмæ загъта: «Ды дæр Галилейаг Йесоимæ уыдтæ».

70  Фæлæ Йыл Петр сеппæты раз атигъ кодта йæхи: «Цы дзурыс, уый нæ зонын».

71  Петр кулдуармæ куы рацыд, уæд æй федта æндæр лæггадгæнæг сылгоймаг, æмæ уым чи уыд, уыдонæн загъта: «Ай Назаретаг Йесоимæ уыди».

72  Петр та Йыл атигъ кодта йæхи æмæ расомы кодта: «Æз уыцы Адæймаджы нæ зонын».

73  Уым чи лæууыд, уыдон чысыл фæстæдæр бацыдысты Петрмæ æмæ йын загътой: «Ды дæр бæлвырд уыдонæй дæ – де 'взаджы здæхт дыл комдзог цæуы».

74  Уæд Петр райдыдта ард хæрын æмæ Хуыцауæй сомы кæнын: «Æз уыцы Адæймаджы нæ зонын». Æмæ уыйадыл уасæг ныууасыд.

75  Æмæ Петры зæрдыл æрлæууыд, Йесо йын цы загъта, уый: «Уасæг нæма ныууасдзæн, афтæ Мыл æртæ хатты атигъ кæндзынæ дæхи». Петр рацыд æддæмæ æмæ судзаг цæссыгтæй ныккуыдта.

Петр отрекается от Иисуса

69  Петр же сидел вне на дворе. И подошла к нему одна служанка и сказала: и ты был с Иисусом Галилеянином.

70  Но он отрекся перед всеми, сказав: не знаю, что ты говоришь.

71  Когда же он выходил за ворота, увидела его другая, и говорит бывшим там: и этот был с Иисусом Назореем.

72  И он опять отрекся с клятвою, что не знает Сего Человека.

73  Немного спустя подошли стоявшие там и сказали Петру: точно и ты из них, ибо и речь твоя обличает тебя.

74  Тогда он начал клясться и божиться, что не знает Сего Человека. И вдруг запел петух.

75  И вспомнил Петр слово, сказанное ему Иисусом: прежде нежели пропоет петух, трижды отречешься от Меня. И выйдя вон, плакал горько.

Peter Denies Jesus

69  Now Peter was sitting outside in the courtyard. And a servant girl came up to him and said, "You also were with Jesus the Galilean." 

70  But he denied it before them all, saying, "I do not know what you mean." 

71  And when he went out to the entrance, another servant girl saw him, and she said to the bystanders, "This man was with Jesus of Nazareth." 

72  And again he denied it with an oath: "I do not know the man." 

73  After a little while the bystanders came up and said to Peter, "Certainly you too are one of them, for your accent betrays you." 

74  Then he began to invoke a curse on himself and to swear, "I do not know the man." And immediately the rooster crowed. 

75  And Peter remembered the saying of Jesus, "Before the rooster crows, you will deny me three times." And he went out and wept bitterly.