Матфейы Евангели - Евангелие от Матфея

22 Сæр

Глава 22

  Chapter 22

1  Йесо сын фæсномыг ныхæстæй дзырдта дарддæр:

2  «Йæ фыртæн чындзæхсæв чи сарæзта, Уæларвон Паддзахад уыцы паддзахы хуызæн у.

3  Уый йæ цагъарты арвыста хуындтыты чындзæхсæвмæ æрхонынмæ, фæлæ уыдоны æрцæуын нæ бафæндыди.

4  Ноджы арвыста æндæр цагъарты æмæ сын загъта: „Зæгъут хуындтытæн: мæнæ æз æрæвæрдтон фынгтæ, мæ галтæ æмæ мæ хаст фос æргæвст сты, алцыдæр цæттæ у, рацæут чындзæхсæвмæ".

5  Фæлæ йæ уыдон ницæмæ æрдардтой æмæ ацыдысты – чи йæ хуыммæ, чи та сæудæджер кæнынмæ.

6  Иннæтæ та йын æрцахстой йæ цагъарты, бафхæрдтой сæ æмæ сæ амардтой.

7  Паддзах смæсты, арвыста йе 'фсад, ныццагъта уыцы лæгмарты æмæ сын сæ сахар басыгъта.

8  Уæд йæ цагъартæн загъта: „Чындзæхсæвы фынг цæттæ у, фæлæ хуындтытæ аккаг нæ разындысты.

9  Уæдæ ацæут фæндæгты тигътæм, æмæ-иу кæйдæриддæр фенат, уыдоны æрхонут чындзæхсæвмæ".

10  Уыцы цагъартæ ацыдысты фæндæгтæм æмæ æрбахуыдтой, кæуылдæриддæр сæмбæлдысты, уыдоны – фыдзæрдæты дæр æмæ хæрзгæнджыты дæр. Æмæ чындзæхсæв байдзаг фынгыл бадæг адæмæй.

11  Паддзах фынджы адæмы фенынмæ куы бацыд, уæд дзы бафиппайдта, бæрæгбоны дарæс кæуыл нæ уыд, ахæм адæймаджы,

12  Æмæ йын загъта: „Мæ хæлар, æнæ бæрæгбоны дарæсæй ардæм куыд æрбацыдтæ?" Уый ныхъхъус и.

13  Уæд падцзах загъта йæ фæсдзæуинтæн: „Сбæттут ын йæ къухтæ æмæ йæ къæхтæ æмæ йæ аппарут æддæмæ, талынгмæ: уым уыдзæни кæуын æмæ дæндæгты хъыс-хъыс".

14  Уымæн æмæ хуындтытæ бирæ сты, æвзæрстытæ та – чысыл».

1  Иисус, продолжая говорить им притчами, сказал:

2  Царство Небесное подобно человеку царю, который сделал брачный пир для сына своего

3  и послал рабов своих звать званых на брачный пир; и не хотели придти.

4  Опять послал других рабов, сказав: скажите званым: вот, я приготовил обед мой, тельцы мои и что откормлено, заколото, и всё готово; приходите на брачный пир.

5  Но они, пренебрегши то, пошли, кто на поле свое, а кто на торговлю свою;

6  прочие же, схватив рабов его, оскорбили и убили [их].

7  Услышав о сем, царь разгневался, и, послав войска свои, истребил убийц оных и сжег город их.

8  Тогда говорит он рабам своим: брачный пир готов, а званые не были достойны;

9  итак пойдите на распутия и всех, кого найдете, зовите на брачный пир.

10  И рабы те, выйдя на дороги, собрали всех, кого только нашли, и злых и добрых; и брачный пир наполнился возлежащими.

11  Царь, войдя посмотреть возлежащих, увидел там человека, одетого не в брачную одежду,

12  и говорит ему: друг! как ты вошел сюда не в брачной одежде? Он же молчал.

13  Тогда сказал царь слугам: связав ему руки и ноги, возьмите его и бросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов;

14  ибо много званых, а мало избранных.

The Parable of the Wedding Feast

1  And again Jesus spoke to them in parables, saying, 

2  "The kingdom of heaven may be compared to a king who gave a wedding feast for his son, 

3  and sent his servants to call those who were invited to the wedding feast, but they would not come. 

4  Again he sent other servants, saying, 'Tell those who are invited, See, I have prepared my dinner, my oxen and my fat calves have been slaughtered, and everything is ready. Come to the wedding feast.' 

5  But they paid no attention and went off, one to his farm, another to his business, 

6  while the rest seized his servants, treated them shamefully, and killed them. 

7  The king was angry, and he sent his troops and destroyed those murderers and burned their city. 

8  Then he said to his servants, 'The wedding feast is ready, but those invited were not worthy. 

9  Go therefore to the main roads and invite to the wedding feast as many as you find.' 

10  And those servants went out into the roads and gathered all whom they found, both bad and good. So the wedding hall was filled with guests.

11  "But when the king came in to look at the guests, he saw there a man who had no wedding garment. 

12  And he said to him, 'Friend, how did you get in here without a wedding garment?' And he was speechless. 

13  Then the king said to the attendants, 'Bind him hand and foot and cast him into the outer darkness. In that place there will be weeping and gnashing of teeth.' 

14  For many are called, but few are chosen."

Хъалон кесæрæн

15  Уæд фарисейтæ ацыдысты æмæ бауынаффæ кодтой, цæмæй Йесойы ракъахой æмæ Йын Йæ ныхæстæ Йæхи ныхмæ фæцаразой.

16  Æмæ Йæм барвыстой сæ ахуыргæнинæгты Ироды фарсдарджытимæ, æмæ Йын уыдон загътой: «Ахуыргæнæг, мах зонæм, Ды раст кæй дæ æмæ Хуыцауы фæндаг æцæгадмæ гæсгæ кæй амоныс; искæй зæрдæ балхæныныл нæ архайыс, уымæн æмæ никæй хъулон кæныс.

17  Уæдæ нын зæгъ: куыд Дæм кæсы? Кесæрæн хъалон фидын æмбæлы æви нæ?»

18  Фæлæ сын Йесо бамбæрста сæ фыдвæнд æмæ загъта: «Цы Мæ къахут, цæстмæхъустæ?

19  Равдисут Мæм, хъалон цы æхцайæ фидынц, уый». Уыдон Æм æрбахастой динар.

20  Æмæ сын загъта: «Кæй ныв æмæ йыл кæй ном ис?»

21  Уыдон Ын дзуапп радтой: «Кесæры». Уæд сын Йесо загъта: «Уæдæ кесæры цы у, уый дæттут кесæрæн, Хуыцауы цы у, уый та – Хуыцауæн».

22  Уый куы фехъуыстой, уад сæм диссаг фæкасти, ныууагътой Йæ æмæ ацыдысты.

Налог кесарю

15  Тогда фарисеи пошли и совещались, как бы уловить Его в словах.

16  И посылают к Нему учеников своих с иродианами, говоря: Учитель! мы знаем, что Ты справедлив, и истинно пути Божию учишь, и не заботишься об угождении кому - либо, ибо не смотришь ни на какое лице;

17  итак скажи нам: как Тебе кажется? позволительно ли давать подать кесарю, или нет?

18  Но Иисус, видя лукавство их, сказал: что искушаете Меня, лицемеры?

19  покажите Мне монету, которою платится подать. Они принесли Ему динарий.

20  И говорит им: чье это изображение и надпись?

21  Говорят Ему: кесаревы. Тогда говорит им: итак отдавайте кесарево кесарю, а Божие Богу.

22  Услышав это, они удивились и, оставив Его, ушли.

Paying Taxes to Caesar

15  Then the Pharisees went and plotted how to entangle him in his talk. 

16  And they sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, "Teacher, we know that you are true and teach the way of God truthfully, and you do not care about anyone's opinion, for you are not swayed by appearances. 

17  Tell us, then, what you think. Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?" 

18  But Jesus, aware of their malice, said, "Why put me to the test, you hypocrites? 

19  Show me the coin for the tax." And they brought him a denarius. 

20  And Jesus said to them, "Whose likeness and inscription is this?" 

21  They said, "Caesar's." Then he said to them, "Therefore render to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's." 

22  When they heard it, they marveled. And they left him and went away.

Мæрдты райгасы тыххæй

23  Уыцы бон Йесомæ æрбацыдысты саддукейтæ (саддукейтæ дзурынц, мæрдтæ нæ райгас уыдзысты, зæгъгæ), æмæ Йæ бафарстой:

24  «Ахуыргæнæг, Моисей загъта: „Исчи æнæзæнæгæй куы амæла, уæд ын йе 'фсымæр ракурæд йæ усы æмæ цот рауадзæд йе 'фсымæрæн",

25  Махмæ уыд авд æфсымæры. Хистæр æрхаста ус, амард æнæзæнæгæй æмæ йæ ус баззади йе 'фсымæрæн.

26  Афтæ рауад сæ хабар дыккаг æмæ æртыккагæн дæр, стæй иннæтæн дæр суанг æвдæм æфсымæрмæ.

27  Сеппæты фæстæ ус дæр амард.

28  Ныр мæрдтæ куы райгас уой, уæд уыцы авд æфсымæрæй уый кæй ус уыдзæни? Сеппæты ус дæр куы уыд».

29  Йесо сын дзуапп радта: «Сымах рæдийут, нæдæр Сыгъдæг Фыст, нæдæр Хуыцауы тых кæй нæ зонут, уымæ гæсгæ.

30  Уымæн æмæ мæрдтæ куы райгас уой, уæд нæдæр ус курдзысты, нæдæр мой кæндзысты, фæлæ уыдзысты уæларвон зæдтау.

31  Мæрдты райгасы тыххæй уын Хуыцау цы загъта, уый нæ бакастыстут, æви:

32  Æз дæн Авраамы Хуыцау, Исаакы Хуыцау æмæ Иаковы Хуыцау"? Хуыцау мæрдты Хуыцау нæу, удæгæсты Хуыцау у».

33  Адæм уый куы фехъуыстой, уæд дисы æфтыдысты Йесойы ахуырадыл.

О воскресении мертвых

23  В тот день приступили к Нему саддукеи, которые говорят, что нет воскресения, и спросили Его:

24  Учитель! Моисей сказал: если кто умрет, не имея детей, то брат его пусть возьмет за себя жену его и восстановит семя брату своему;

25  было у нас семь братьев; первый, женившись, умер и, не имея детей, оставил жену свою брату своему;

26  подобно и второй, и третий, даже до седьмого;

27  после же всех умерла и жена;

28  итак, в воскресении, которого из семи будет она женою? ибо все имели ее.

29  Иисус сказал им в ответ: заблуждаетесь, не зная Писаний, ни силы Божией,

30  ибо в воскресении ни женятся, ни выходят замуж, но пребывают, как Ангелы Божии на небесах.

31  А о воскресении мертвых не читали ли вы реченного вам Богом:

32  Я Бог Авраама, и Бог Исаака, и Бог Иакова? Бог не есть Бог мертвых, но живых.

33  И, слыша, народ дивился учению Его.

Sadducees Ask About the Resurrection

23  The same day Sadducees came to him, who say that there is no resurrection, and they asked him a question, 

24  saying, "Teacher, Moses said, 'If a man dies having no children, his brother must marry the widow and raise up children for his brother.' 

25  Now there were seven brothers among us. The first married and died, and having no children left his wife to his brother. 

26  So too the second and third, down to the seventh. 

27  After them all, the woman died. 

28  In the resurrection, therefore, of the seven, whose wife will she be? For they all had her."

29  But Jesus answered them, "You are wrong, because you know neither the Scriptures nor the power of God. 

30  For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are like angels in heaven. 

31  And as for the resurrection of the dead, have you not read what was said to you by God: 

32  'I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob'? He is not God of the dead, but of the living." 

33  And when the crowd heard it, they were astonished at his teaching.

Тæккæ ахсджиагдæр фæдзæхст

34  Йесо Йæ дзырдæй саддукейты кæй басаста, уый фарисейтæ куы фехъуыстой, уæд æрæмбырд сты иумæ.

35  Уыдонæй иу, динамонæг, Йесойы къахгæйæ, загъта:

36  «Ахуыргæнæг, Моисейы Æгъдауы сæйрагдæр фæдзæхст кæцы у?»

37  Йесо йын дзуапп радта: «„Уарз дæ Хицау Хуыцауы æппæт зæрдæйæ, æппæт удæй æмæ æппæт зондæй".

38  Уый у фыццаг æмæ сæйрагдæр фæдзæхст.

39  Дыккаг дæр уый хуызæн у: „Уарз хионы, дæхи куыд уарзыс, афтæ".

40  Моисейы æппæт Æгъдауæн æмæ пехуымпарты ахуырадæн ацы дыууæ фæдзæхсты сты сæ бындур».

Важнейшая заповедь

34  А фарисеи, услышав, что Он привел саддукеев в молчание, собрались вместе.

35  И один из них, законник, искушая Его, спросил, говоря:

36  Учитель! какая наибольшая заповедь в законе?

37  Иисус сказал ему: возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душею твоею и всем разумением твоим:

38  сия есть первая и наибольшая заповедь;

39  вторая же подобная ей: возлюби ближнего твоего, как самого себя;

40  на сих двух заповедях утверждается весь закон и пророки.

The Great Commandment

34  But when the Pharisees heard that he had silenced the Sadducees, they gathered together. 

35  And one of them, a lawyer, asked him a question to test him. 

36  "Teacher, which is the great commandment in the Law?" 

37  And he said to him, "You shall love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind. 

38  This is the great and first commandment. 

39  And a second is like it: You shall love your neighbor as yourself. 

40  On these two commandments depend all the Law and the Prophets."

Кæй байзæддаг у Чырысти?

41  Фарисейтæ куы æрæмбырд сты, уæд сæ Йесо бафарста:

42  «Цы хъуыды кæнут Чырыстийы тыххæй? Кæй байзæддаг у?» Уыдон Ын загътой: «Давиды».

43  Йесо сын загъта: «Уæдæ Йæ Давид, Сыгъдæг Удæй разæнгардæй, цæмæн хоны Хицау? Мæнæ афтæ куы дзуры:

44  „Хуыцау загъта мæ Хицауæн: сбад Мæ рахиз фарс, цалынмæ Дын Де знæгты Дæ къæхты бын æрæвæрон, уæдмæ"?

45  Уæдæ Йæ кæд Давид Хицау хоны, уæд Уый йæ байзæддаг куыд у?»

46  Æмæ Йесойæн никæй бон уыди дзуапп раттын. Уыцы бонæй фæстæмæ Йæм бафæрсынмæ йæ ныфс ничиуал хаста.

Чей Он сын?

41  Когда же собрались фарисеи, Иисус спросил их:

42  что вы думаете о Христе? чей Он сын? Говорят Ему: Давидов.

43  Говорит им: как же Давид, по вдохновению, называет Его Господом, когда говорит:

44  сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?

45  Итак, если Давид называет Его Господом, как же Он сын ему?

46  И никто не мог отвечать Ему ни слова; и с того дня никто уже не смел спрашивать Его.

Whose Son Is the Christ?

41  Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question, 

42  saying, "What do you think about the Christ? Whose son is he?" They said to him, "The son of David." 

43  He said to them, "How is it then that David, in the Spirit, calls him Lord, saying,

44  "'The Lord said to my Lord,
Sit at my right hand, until I put your enemies under your feet'?

46  And no one was able to answer him a word, nor from that day did anyone dare to ask him any more questions.