ОТВЕТ ФИЛОЛОГА А. КУДЗОЕВОЙ НА ВТОРОЙ ВОПРОС: ============== Здесь два разных случая. 1. фæуæлахизуæвæг — не сложный глагол, а причастие. В соответствии с теми же Правилами орфографии «вазыгджын мивдисджытæй арæзт номдартæ, миногонтæ, миногмитæ æмæ фæрссагмитæ фыссын хъæуы, кæд æххуысгæнæг мивдисæг æнæ разæфтуан уа, уæд æмхæстæй, кæд разæфтуанимæ уа, уæд та — хицæнтæй: хъыг дарын — хъыгдарæг, хъыгдаргæйæ; хуым кæнын — хуымгæнæг, хуымгæнгæйæ, хуым бакæнæг, хуым бакæнгæйæ; хъæр кæнын — хъæргæнæг, хъæргæнгæйæ, хъæр ныккæнгæйæ». Проще говоря, фæуæлахизуæвæг — слитно, а уæлахиз фæуæг — раздельно. 2. Спайда чынди — это не сложный глагол в полном смысле этого слова, а безличный глагол. Как правило, вторая (глагольная) часть сложного глагола — это изменяемая часть, вспомогательный глагол. Здесь же «чынди» — застывший, неизменяемый элемент. Поэтому в Правилах указывается, что «вазыгджын мивдисджыты æмæ мивдисджыты вазыгджын формæты ивгæ хай — æххуысгæнæг мивдисæг — фыссын хъæуы хицæнæй: хуым кæнын, æнхъæлмæ кæсын, цæугæ кæнын, кæрдгæ кæнын, фæгæпп ласын, хъыг дарын, сдзæбæх уæвын», в то время как «Æххуысгæнæг мивдисæг „уæвын“ мивдисджыты æнæ цæсгомон формæты фыссын хъæуы æмхæстæй: дзырдæуы, дзырдæуыди, чындæуы, æхсадæуы». Ну и спайдачынди.
|