|
Нелюдимо наше море,
День и ночь шумит оно;
В роковом его просторе
Много бед погребено.
Смело, братья! Ветром полный
Парус мой направил я:
Полетит на скользки волны
Быстрокрылая ладья!
Облака бегут над морем,
Крепнет ветер, зыбь черней,
Будет буря: мы поспорим
И помужествуем с ней.
Смело, братья! Туча грянет,
Закипит громада вод,
Выше вал сердитый встанет,
Глубже бездна упадет!
Там, за далью непогоды,
Есть блаженная страна:
Не темнеют неба своды,
Не проходит тишина.
Но туда выносят волны
Только-сильного душой!..
Смело, братья, бурей полный
Прям и крепок парус мой.
1829 |
Тар, тызмæг хæссы нæ денджыз,
Хъæр кæны æхсæв уæд, бон;
Бирæ адæм уым фыдбылыз
Ссардтой... дæлдзæх уæд йæ дон.
Æйтт, фæсивæд, æз мæ пæлæз
Раст фæндагыл сарæзтон...
Атæхæд-иу рог нæ бæлæгъ,
Скæнæд махæн рухс цæсгом.
Мигътæ денджызæн йæ сæрмæ
Згъорынц, дымгæ тынг кæны...
Тох ыскæндзыстæм æдæрсгæ, —
Сау дон бæлæгъмæ кæлы.
Гъæйтт, фæсивæд, арв ныннæрдзæн,
Сфыцдзæн фæйлауæн дзæбæх;
Тар фæйлауæн арвмæ тындздзæн,
Ранæй-ран та сзындзæн зæхх.
Дард, фыдбонты фæстæ, уартæ
Ис бæлвырд дзæнæты ран:
Арвæй рухсдæр, уым ис бартæ,
Уарзон царды уым ис фарн.
Сахъ йæ удæй, рæвдз йæ зондæй
Ары уырдæм тагъд фæрæз...
Цырд!.. фæсивæд! дзаг æхсарæй,
Фидар, раст у мах пæлæз.
|
