Гутиев К. Ц. Осетинские пословицы и поговорки. 1976.
Ирон æмбисæндтæ
Ирон æмбисæндтæ. Æрæмбырд сæ кодта ’мæ чиныг сарæзта Гуытъиаты Хъ. Орджоникидзе, «Ир», 1976.
ФÆЛМАС
Сабыр лæджы зæд хонынц, фыдуаджы та — хæйрæг.
Фыс сабыр у, фæлæ куы смæсты уа, уæд сæрæй хæцы.
Сабыр хæрæгыл дыгæйттæ бады, чъыллипгæнашл иу дæр нæ уæнды.
Сабыр уæрыкк дыууæ мады бададта, фыдуаг уæрыкк йæхи мады дæр — нæ.
Сабыр уæрыкк дыууæ мады бададта.
Фæлмас уæрыкк дыууæ мады дæйы.
Тъæппæй дуцгæйæ нæу, фæлæ сабырæй.
Саджы родау.
Фысы комæй хал нæ раласдзæн.
Гуырдзиаг фысæй сабырдæр.
Бадт дзулыссадау — сабыр.
Фыс йæхи хуызæн сабыры агуры.
Саджы лæппынау æнæхъыгдаргæ у.
Зæххæн уæз, миййаг, нæ кæны — ма йæ хъыгдарут.
Сабыр алцæмæй дæр — арфæйаг.
Сабыры алчидæр уарзы.
Сабырдзинад æвæсмон у.
Сабыр — хуыцауы уарзон.